Prawidłowy ruch
Budowa i DNA
Schematyczne przedstawienie kłusu A-B łopatka, B-C ramię, C-D przed-ramię ze śródręczem i łapą, E-F miednica, F-G udo, G-H podudzie, H-I śródstopie z łapą. Po lewej: pies opiera się na prawej tylnej nodze, którą postawił w miejsce przedniej prawej. Po prawej: pies opiera się na lewej przedniej nodze, która w następnym momencie zostanie przestawiona do przodu. Owczarek niemiecki w kłusie przesuwa do przodu jednocześnie lewą przednią i prawą tylną łapę, a następnie prawą przednia i tylną lewą. Gdy tylna lewa zostaje przesunięta ponad ziemią do przodu, to tylna prawa oparta o ziemię utrzymuje na sobie ciężar psa. Ruch psa może być stabilny i płynny jedynie wówczas, gdy długość kości udowej jest w przybliżeniu równa długości kości podudzia Pies poruszający się płynnym kłusem nie zatraca dla obserwatora linii grzbietu. Jeżeli jest on dobrze związany wówczas wydaje się jakoby cały korpus psa pozostawał w zawieszeniu nad ziemią, z którą stykają się jedynie opuszki palców łap. To wtedy owczarek niemiecki sprawia wrażenie poruszającego się niezmordowanie do przodu.